ی فنجون قهوه با طعم تمشک. حس میکنم دارم گند میزنم به لحظه هام. اما بعضی چیزا که چشمام نمیدید و تو این روزای گند دارم میبینم. بعضی وقتا قید همه چیو میزنم اما این که نمیشه. این شگردا مدت زمان داره. بعد ی زمانی لوس میشه. یک سالی میشه کلش بازی میکنم.

و إ ن ي ك اد ال ذ ين ك ف ر وا ل ي ز ل ق ون ك. ب أ ب ص ار ه م ل م ا س م ع وا الذ ك ر و ي ق ول ون. إ ن ه ل م ج ن ون و م ا ه و إ ل ا ذ ك ر ل ل ع ال م ين. پیرمردي که عاشق قرآن است. بي تو مهتاب شبي باز از آن كوچه گذشتم. آنقدر زمین خورده ام که بدانم. این روزها دلم بهانه میگیرد! اين است رسم روزگار. جملات كوچك و حرفهاي بزرگ. به خدا اطمينان داشته باشيد.

فرصت گذشت و حرف دلم نا تمام ماند . مانده ای در حسرت نا گفته ها. روزهايي که به سختي ميگذرند. تصميم داشتم که توي روزهايي که مثل امروز به هم ريخته ام. اما هرچه قدر که فکر ميکنم ميبينم که نه توي روزهاي شاد و نه توي روزهاي ناراحتي خيلي چيزي براي گفتن ندارم. اما با اين همه ترجيح ميدم توي روزهاي ناراحتي با نوشتن يه کم خودم رو آروم کنم. نه اينکه فکر کنيد که مثلا توي روزهايي که ناراحتم اتفاق جديدي افتاده و يا وقتي که خوشحالم زندگيم زير و رو شده نه. از خبر شوک برانگيز يک بيماري.

به همین زودی نصف تابستون گذشت و چهل روز بیشتر ازش نمونده. راه اندازی کار دوممون کمی جدی تر شده و شاید بشه تا ماه آینده روش حساب کنیم. فعلا در مرحله تست و آزمون و خطا هستیم تا ببینیم به کجا میرسیم. اوضاع کار هم خوبه خداروشکر یه سری تغییرات میخواستم اتفاق بیوفته که انجام شد و خیالم تا حدودی جمع شد.

دنیای کوچیک من و مهدی جوووونم. اين روزا همش برام استرس بود تا امروز كه از بشت مانيتور ديدمت. دكتره جشاشو زوم كرده بود و منم قلبم داشت در مي اومد . كفت خدارو شكر همه جي خوبه. مهدي تو راهرو مطب بود وقتي قيافشو ديدم معلوم بود كه اونم كلي استرس داره. كوجولوي من الان هشت هفته و جهار روزشه. اينجا خيلي اتفاقاي بد ديدم . دوستاني كه باردار شدن و كوجولوش نموند و سقط.

کاش از مردن دیگران فقط یکم تکون میخوردیم کاششش. تاریخ دوشنبه ششم مرداد 1393. نمیدونم چرا انقدر برای پست گذاشتن تنبل شدم البته شرمنده ام اما باید بگم همتون و میخونم اما تا میام کامنت بزارم میمونم چی بنویسم البته بگم انگار چون تابستونه این وبلاگ نویسها هم تو تعطیلات تابسنونی هستن و مثل من کمرنگ شدن. تاریخ چهارشنبه هجدهم تیر 1393. تاریخ جمعه بیست و سوم خرداد 1393.

16 روز مونده تا 20 بهمن. اين ديگه بار آخره . من این طوری لاغر می شم. دلایل مهم من برای لاغری.

چه کسی می گوید خوشبختی جز نگاه مهربان و لبخند تو به من چیز دیگری ست. در این لحظه که کنارم خوابیدی من با صدای نفسهات چنان لذتی میبرم که تمام خستگی ها و شب بیداری های این چند ماهو یادم میره . یادم میره که کوچولوی من اونقدر خوابش کم و سبکه که مادرشو نمیزاره یه دیقه راحت بخوابه . اشک شوق داره از چشام میاد. یهویی دستم رفت به قلم . دارم تو تاریکی با گوشی تایپ میکنم . تنها صدا صدای نفسهای ناز بارانم هست که مستم میکنه .